เนื้อเรื่องย่อ
"จ๋า" สาวเอเจนซี่ โมษณาวัยย่าง 30 กำลังแจ๋วไปซะทุกเรื่อง ทั้งรูปร่างหน้าตาที่แสนจะแจ่มเจิดจรัสเต็มดีกรี หน้าที่การงานกำลังไปได้สวย. เธอมีไลฟ์สไตล์สุดเริ่ดกับการรับจัดปาร์ตี้เฮาส์แฮงเอ้าท์เฮฮากับเพื่อนๆ และมีชีวิตรักสุดเปอร์เฟ็กต์กับ"นภ" กัปตันหนุ่มรูปงามที่บ่มความรักกันมาตั้ง7 ปี ถึงมันจะย่างเลข 3 ในอีกไม่กี่วันนี้แล้ว แต่เธอช่างมีความสุขเหลือเกิน ช่วงเวลานี้ช่างเป็นเวลา "30กำลังแจ๋ว" ของเธอจริงๆ
เค้กก้อนโตบนโต๊ะ ปักเทียนเลข 3 และ 0 "จ๋า" ฉลองวันเกิดกับ"กัปตันนภ" อย่างมีความสุข ทุกฝันในชีวิตของเธอที่มีเขาอยู่เคียงข้างค่อยๆถูกถ่ายทอดออกมาให้ผู้ชายที่เธอรักฟังจนหมด ไม่ว่าจะเป็นบ้านของเรา งานแต่งงานของเรา จนกระทั่งถึงเรื่องลูกของเรา โดยที่เธอไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่า..ทันทีที่เธอพรั่งพรูความฝันออกมากองพร้อมแพลนชีวิตทั้งหมด มันทำให้ "กัปตันนภ" เกิดความกลัวว่าเขาจะสูญเสียพื้นที่ความอิสระส่วนตัวของเขาไป เขาจึงขอถอยห่างความสัมพันธ์กับจ๋าในวันที่จ๋าถูกจัดว่าเป็นสาวเต็มวัย 30 พอดิบพอดี
"จ๋า"ตะโกนก้องดังๆในใจว่า "มาขอห่างๆอะไรกันตอนฉันอายุสามสิบ ฉันจะเริ่มกับใครใหม่ได้ !!!!!!! " แต่เธอหารู้ไม่ว่าจุดสิ้นสุดของบางสิ่ง จะเป็นจุดเริ่มต้นของอีกหลายสิ่งเช่นกัน และจุดสิ้นสุดของความสัมพันธ์ในวันที่อายุ 30 มันกำลังจะกลายเป็นวันแห่งการเริ่มต้นที่จะทำให้ 30 ของเธอกลายเป็น 30 กำลังแจ๋ว.. ยกกำลังความแจ๋ว ดับเบิ้ลแจ๋ว ชนิดที่ตัวเธอเองก็ไม่คาดคิดว่ามันจะแจ๋วได้ขนาดนี้
เทียนบนเค้กเปลี่ยนเลขไป "จ๋า" ฉลองวันเกิดอีกปีกับบรรดาเพื่อนซี้สุดเปรี้ยว อันมี ป้าอ้วน, เจ๊ใหญ่, ซี,ยุ้ย และ "เซ็น" หนุ่มเซอร์รุ่นน้องผู้ช่วยของเธออย่างสนุกสนานโดยไม่รู้ตัวสักนิดว่ารอยยิ้มและเสียงหัวเราะของเธอไปติดตราตรึงใจหนุ่มน้อยอีกคนหนึ่งนามว่า"ปอ" หรือ "รศิต"หนุ่มน้อยหน้าตาแจ่มแจ๋ว เจ้าของรอยยิ้ิมสดใส แววตาเต็มไปด้วยความร่าเริงเปิดเผย ที่สำคัญเขาอายุน้อยกว่าเธอ 7 ปี และ มีความเชื่อว่า “จากสถิติล่าสุดเท่าที่มีการสำรวจอายุขัยของคนเราพบว่าผู้ชายเสียชีวิตก่อนผู้หญิงประมาณ 7 ปี พี่เกิดก่อนผม 7 ปี ถ้าผมกับพี่แต่งงานกัน แล้วเป็นไปตามนั้นผมก็จะตายพร้อมๆกับพี่พอดีแหล่ะ ไม่ดีเหรอจะได้ไม่ต้องทิ้งให้อีกคนร้องไห้ไว้ข้างหลัง”
"30 ช่างยกกำลังแจ๋วสุดๆ"...ในความรู้สึกของ"จ๋า" หัวใจเธอกำลังยิ้ม และ มีชีวิตชีวาไปกับสารพัดความพยายามของ เจ้าเด็กปรสิต (ปอ + รศิต)เขากระตือรือร้น ที่จะทำให้เธอมั่นใจ และ เชื่อใจตามคำพูดของเขาว่า "พี่เป็นคนพิเศษสำหรับผมนะ จนผมลืมไปแล้วว่าพี่อายุเท่าไหร่"
ส่วนอีกหนึ่งหนุ่มน้อย"เซ็น" ผู้ช่วยสุดเซอร์หน้าตาอินเทรนด์...."จ๋า" ยอมรับว่าส่วนหนึ่งในรอยยิ้มของเธอมาจากความชิลด์ๆของเขา...เขาชิลด์กับทุกเรื่อง ไม่เว้นแม้แต่เรื่องที่เธออายุมากกว่า 7 ปี เขาก็ยังทำให้เธอรู้สึกชิลด์ตามไปด้วยได้ และที่ยิ่งแจ๋ว..เกินใจเธอจะคาดคิด"กัปตันนภ" ผู้ชายมาดอบอุ่น สุขุม ภูมิฐาน เขาขอกลับมาขอคืนดีในวันที่ทิ้งเธอไปครบหนึ่งปี..
ขอบคุณเนื้อเรื่องย่อจากหนังดีดอทคอม
ตัวอย่างภาพยนต์
บทวิจารณ์
เริ่มต้น...หนังพยายามทำในแบบสไตร์หนังต่างประเทศคือ เปิดตัวด้วยฉากสำคัญในเรื่องซึ่งเป็นจุดเปลี่ยนของเรื่องให้คนดูสงสัยว่ามันคืออะไร แล้วก็ติดตามดูต่อไป จากนั้นก็เริ่มต้นด้วยฉากอะไรก็ตามที่เป็นการบอกใบ้กะคนดูว่า นางเอก อะอายุตามชื่อเรื่องแล้ว โดยในเรื่องก็จะมีบรรดาสารพัดตัวประกอบยิงมุขกัน ฝืดบ้าง ขำบ้าง ตลอด หนังพยายามทำให้ดูมีกลิ่นอายของหนังต่างประเทศมากเกินไปไม่ว่าจะเป็น การละเล่นต่างๆ ในเรื่อง ซึ่งดูก็รู้แล้วว่า บ้านเรามันไม่มีใครเล่นกันหรอก เพราะสังคมบ้านเรามันเป็นสังคมแบบ ปากหอยปากปู จะมาทำแบบเอาความลับน่าอายมาพูดกันนั้นมันเป็นไปไม่ได้ (คิดดูว่าถ้าคุณจะบอกว่า "ฉันเคย...เซ็กหมู่กะผู้ชาย 1 ต่อ 10" แบบเนี้ยคุณคิดว่ามันจะเงียบแค่คืนนั้นเหรอเหอๆ) หนังดำเนินเรื่องไปด้วยการให้พระเอกตามจีบนางเอกในแบบกุ๊กกิ๊กน่ารักมากกว่าจะเป็นการจีบแบบทั่วไป แบบเดินไปขอเบอร์ นัดกินข้าวอะไรประมาณนั้น ส่วนนางเอกของเรื่องก็ประมาณว่าเป็นผู้หญิงเก่ง ทำได้ทุกอย่างท่าทำให้งานผ่าน หรือขายได้ (เหอๆ ไปดูในโรงเองนะครับไม่อยากบอก) ในส่วนของนักแสดงสำหรับพระเอกนั้นถือว่าใหม่มากแต่ก็แสดงได้ไม่แข็งเท่าไหร่ ส่วนนางเอกนั้นคงไม่มีอะไรพูดถึงเพราะได้นางเอกแถวหน้าตัวแม่อย่าง อั้ม พัชราภา มาแสดงก็ยืนยันได้ส่วนหนึ่งว่า สนุก (รึเปล่า...!)
สรุป คือหนังมัน เดา ได้ครับแบบคือดูไปสักก่อนจะครึ่งเรื่องก็พอจะเดาได้แล้วครับ หนังเป็นประเภทที่เห็นกันบ่อยมากตามแบบหนังพระเอกนางเอกมีอะไรบางอย่างต่างกันคือ ความสับสนของจิตใจและความคิด คือมันเห็นบ่อยมากจนแบบดูแล้วรู้ทันทีว่าจะเป็นยังไงต่อไป สีสันในหนังที่ดูจะดีที่สุด ก็คงเป็นบรรดากลุ่มเพื่อนๆ ของนางเอกและก็มุขต่างๆ ที่พระเอกใช้จีบนางเอกในเรื่อง ส่วนมุขอื่นๆ ในเรื่องก็พอจะทำให้ยิ้มมุมปากได้นิดหน่อย
คะแนน 7/10
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น